چو عید و چون عرفه عارفان این عرفات

به هر که قدر تو دانست می دهند برات

هلال وار ز راه دراز می آیند

برای کارگزاری ز قاضی الحاجات

به مفلسان که ز بازارشان نصیبی نیست

ز مخزن زر سلطان همی کشند زکات

پی گشادن درهای بسته می آیند

گرفته زیر بغل ها کلیدهای نجات

به دست هر جان زنبیل زفت می آید

شنیده بانگ تعالو لتأخذوا الصدقات

بیا بیا گذری کن ببین زکات ملک

به طور موسی عمران و غلغل میقات

دریده پهلوی همیان از آن زر بسیار

دریده قوصره هاشان ز بار قند و نبات

ز خرمن دو جهان مور خود چه تاند برد

خمش کن و بنشین دور و می شنو صلوات